avanos MIC-KEY Mode D'emploi page 49

Zgłębnik AVANOS* MIC-KEY* do sztucznego karmienia do jelita czczego (niskoprofilowy zgłębnik J)
PL
Zestawy przedłużające ze złączkami ENFit®
1-B
1-A
Figure 1
Figure 2
3-A
Figure 3
Sposób użycia
Rx Only: Wyłącznie na receptę: Zgodnie z prawem federalnym (w USA) urządzenie
to może być sprzedawane wyłącznie przez lekarzy lub na ich zlecenie.
Opis
Niskoprofilowy zgłębnik MIC-KEY* firmy AVANOS* do żywienia do jelita czczego
służy do podawania pożywienia dojelitowo do dystalnej części dwunastnicy lub
proksymalnej części jelita czczego.
Wskazania do stosowania
Niskoprofilowy zgłębnik MIC-KEY* firmy AVANOS* do żywienia do jelita czczego
jest wskazany do stosowania u pacjentów, którzy nie mogą absorbować
odpowiedniej ilości pożywienia przez żołądek, którzy mają problemy z
ruchliwością jelit, niedrożność wyjścia żołądkowego, silną chorobę refluksową
żołądkowo-przełykową, są zagrożeni aspiracją lub przeszli operację wycięcia
przełyku lub wycięcia żołądka.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania do umieszczenia zgłębnika do żywienia do jelita czczego
obejmują, między innymi, wodobrzusze, wstawkę w okrężnicy, zapalenie
otrzewnej i chorobliwą otyłość.
Ostrzeżenie
Nie należy ponownie używać, przetwarzać lub ponownie sterylizować
tego urządzenia medycznego Ponowne użycie, przetworzenie lub
ponowna sterylizacja może 1) mieć niekorzystny wpływ na znane
właściwości zgodności biologicznej urządzenia, 2) upośledzić
integralność strukturalną urządzenia, 3) spowodować, że urządzenie
nie będzie pracowało zgodnie z przeznaczeniem, lub 4) stworzyć ryzyko
skażenia i spowodować przeniesienie choroby zakaźnej prowadzącej do
urazu pacjenta, schorzenia lub śmierci.
Powikłania
Przy stosowaniu dowolnego rodzaju zgłębnika przezżołądkowego do jelita
czczego mogą wystąpić następujące powikłania:
• Uszkodzenie skóry
• Infekcja
• Nadmiernie przerośnięta tkanka ziarninowa
• Wrzody żołądka lub dwunastnicy
• Przeciek śródotrzewnowy
• Martwica uciskowa
• Perforacja
• Wgłobienie
Uwaga: Należy sprawdzić czy opakowanie jest nienaruszone. Nie należy używać
gdy opakowanie jest uszkodzone lub naruszona jest bariera sterylna.
Uwaga: Ryzyko perforacji może być większe u pacjentów o masie ciała <10 kg.
Umieszczanie
Niskoprofilowy zgłębnik MIC-KEY* firmy AVANOS* do żywienia do jelita czczego
może być umieszczany przezskórnie przy użyciu fluoroskopii lub endoskopii
albo dla zastąpienia istniejącego urządzenia z użyciem ustalonego przewodu
stomijnego.
Przestroga: Przed wstępnym wprowadzeniem zgłębnika należy wykonać
gastropeksję w celu przymocowania żołądka do przedniej ściany brzucha,
rozpoznanie miejsca wprowadzenia zgłębnika, rozszerzenie i zmierzenie
przewodu stomijnego w celu zapewnienia bezpieczeństwa i wygody pacjenta.
Długość rurki można dopasować przy użyciu żyletki lub skalpela. Należy
upewnić się, że linia cięcia jest gładka i tępa, a długość wystarczająca do
umieszczenia 10–15 cm poza więzadłem treitza.
Przestroga: Nie należy używać balonika utrzymującego zgłębnik do
karmienia jako urządzenia do gastropeksji. Balonik może pęknąć i nie spełnić
zadania przymocowania żołądka do przedniej ściany brzucha.
Przygotowanie zgłębnika
1. Należy wybrać odpowiedniego rozmiaru zgłębnik MIC-KEY* do żywienia do
jelita czczego, wyjąć go z opakowania i sprawdzić go dokładnie czy nie jest
uszkodzony.
2. Używając załączonej do zestawu 6 ml strzykawki typu Luer, napełnić balonik
przez port balonika używając 5 ml sterylnej lub destylowanej wody (Rys.
1-A).
3. Odłączyć strzykawkę i sprawdzić szczelność balonika delikatnie go ściskając.
Sprawdzić wizualnie balonik czy jest symetryczny. Symetrię można
poprawić delikatnie przetaczając balonik między palcami. Ponownie włożyć
strzykawkę i usunąć wodę z balonika.
4. Używając strzykawki typu Luer o poj. 6 ml, przepłukać wodą port do jelita
czczego (Rys. 1-B), aby sprawdzić jego drożność.
5. Posmarować dystalną końcówkę zgłębnika rozpuszczalnym w wodzie
środkiem poślizgowym. Nie należy używać oleju mineralnego ani wazeliny.
6. Posmarować obficie prześwit do jelita czczego rozpuszczalnym w wodzie
środkiem poślizgowym. Nie należy używać oleju mineralnego ani wazeliny.
7. Włożyć kaniulę introduktora (Rys. 2) do portu jelita czczego, aż kielich
prowadnika będzie w kontakcie z portem do karmienia do jelita czczego, a
kaniula introduktora będzie widoczna wewnątrz rurki. Kaniula introduktora
otwiera jednokierunkowy zawór i zabezpiecza go przed uszkodzeniem przez
prowadnik.
Sugerowana procedura zakładania pod kontrolą
radiologiczną
1. Położyć pacjenta na plecach.
2. Przygotować pacjenta i podać mu środki uspakajające zgodnie z protokołem
klinicznym.
3. Upewnić się, że lewy płat wątroby nie znajduje się nad dnem lub korpusem
żołądka.
4. Zidentyfikować przyśrodkowy brzeg wątroby za pomocą skanu
tomograficznego lub ultrasonografu.
5. Można podać 0,5 do 1,0 mg glukagonu w kroplówce, aby zmniejszyć ruchy
perystaltyczne żołądka
Przestroga: Należy sprawdzić instrukcje dotyczące stosowania
glukagonu w kroplówce, tempa podawania i zalecenia dotyczące pajentów
używających insulinę.
6. Za pomocą zgłębnika nosowo-żołądkowego nadmuchać żołądek
powietrzem; zazwyczaj potrzeba 500 do 1000 ml lub aż osiągnie się
prawidłową rozstrzeń. Zazwyczaj jest konieczne utrzymanie wdmuchiwania
powietrza w czasie procedury, zwłaszcza podczas przekłuwania igłą i
rozszerzania przewodu do utrzymania rozdętego żołądka tak, aby ściana
żołądka przylegała do przedniej ściany brzucha.
7. Należy wybrać miejsce wprowadzenia cewnika w lewym podżebrowym
rejonie, najlepiej w części ponad lub z boku mięśnia prostego brzucha
(pamiętając, że górna nadbrzuszna arteria przechodzi w środkowej części
mięśnia prostego) i bezpośrednio ponad korpusem żołądka, bliżej większej
krzywizny. Przy użyciu fluoroskopii, należy wybrać miejsce, które pozwoli
na jak najbardziej bezpośrednie pionowe wprowadzenie igły. Należy
uzyskać obraz boczny w poprzek stołu przed umieszczeniem otworu
gastrostomijnego kiedy podejrzewane jest wsunięcie się przed żołądek
okrężnicy lub jelita cienkiego.
Uwaga: Kontrast może być podany doustnie lub przez rurkę nosowo-
gastryczną wieczorem przed zabiegiem lub może być wykonana lewatywa
przed włożeniem, aby zacieniować poprzecznicę.
8. Przygotować i okryć serwetami zgodnie z protokołem zakładu.
Lokalizacja gastropeksji
Przestroga: Zaleca się przyszycie żołądka do ściany brzucha w trzech
punktach umieszczonych w konfiguracji trójkąta, aby zapewnić prawidłowe
zamocowanie ściany żołądka do przedniej ściany brzucha.
1. Zaznaczyć na skórze miejsce wprowadzenia zgłębnika. Określić wzorzec
przyszycia żołądka do przedniej ściany brzucha przez naniesienie na skórze
trzech znaków w konfiguracji trójkąta w jednakowych odległościach od
miejsca wprowadzenia zgłębnika.
Ostrzeżenie: Należy zapewnić odpowiedni odstęp pomiędzy
miejscem wprowadzenia zgłębnika a wzorcem gastropeksji, aby
zapobiec kolidowaniu spinacza w kształcie litery T z napełnionym
balonikiem.
2. Nasączyć miejsce nakłucia 1% roztworem lignokainy i zastosować lokalne
znieczulenie skóry i otrzewnej.
3. Umieścić pierwszy spinacz w kształcie litery T i potwierdzić wewnątrz-
żołądkową pozycję. Powtórzyć procedurę, aż wszystkie trzy spinacze w
kształcie litery T zostaną umieszczone na rogach trójkąta.
4. Przymocować żołądek do przedniej ściany brzucha i dokończyć procedurę.
Wykonanie otworu stomijnego
1. Wykonać otwór stomijny podczas gdy żołądek jest ciągle nadmuchany
i przyciśnięty do ściany brzucha. Odnaleźć miejsce nakłucia w centrum
wzorca gastropeksji. Potwierdzić przy pomocy fluoroskopii, że miejsce
wprowadzenia znajduje się nad dystalnym korpusem żołądka poniżej
obrzeża żebrowego i nad poprzecznicą.
Przestroga: Należy unikać tętnicy nadbrzusznej, która przechodzi na
połączeniu przyśrodkowych dwóch trzecich i bocznej jednej trzeciej mięśnia
prostego.
Ostrzeżenie: Należy uważać, aby nie wprowadzić igły
nakłuwającej zbyt głęboko w celu uniknięcia przekłucia tylnej
ściany żołądka, trzustki, lewej nerki, tętnicy lub śledziony.
2. Znieczulić miejsce wkłucia lokalnym wstrzyknięciem 1% lignokainy w
powierzchnię otrzewnową (odległość od skóry do przedniej ściany żołądka
wynosi zwykle 4–5 cm).
3. Wprowadzić igłę 0,038 cala zgodnego introduktora w środku wzorca
gastropeksji do prześwitu żołądkowego skierowanego w stronę
odźwiernika.
Uwaga: Najlepszym kątem wprowadzenia jest kąt 45 stopni do powierzchni
skóry.
4. Użyć wizualizacji fluoroskopowej do potwierdzenia prawidłowego
umieszczenia igły. Ponadto, dla ułatwienia potwierdzenia, można podłączyć
napełnioną wodą strzykawkę do głowicy igłowej i zaciągnąć powietrze z
prześwitu żołądkowego.
Uwaga: Po powrocie powietrza można wstrzyknąć kontrast w celu
wizualizacji fałd żołądka i potwierdzenia pozycji.
5. Wsunąć prowadnik, do 0,038 cala, przez igłę i zwinąć w dnie żołądka.
Potwierdzić pozycję.
6. Wyjąć igłę introduktora, pozostawiając prowadnik w miejscu, i wyrzucić ją
zgodnie z protokołem zakładu.
49