Orthofix Agile Nail Instructions D'utilisation page 93

OGÓLNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
1. Wszystkie elementy niezbędne do przeprowadzenia zabiegu muszą być dostępne w sali operacyjnej.
2. Przed użyciem wszystkie elementy systemu należy dokładnie sprawdzić. Integralność wyrobu, jego jałowość (w przypadku wyrobów jałowych) oraz prawidłowe funkcjonowanie są zagwarantowane
wyłącznie wówczas, gdy opakowanie jest nieuszkodzone.
3. Zachować ostrożność podczas obchodzenia się z elementami i ich przechowywania. Implantów nie wolno zadrapywać, nacinać, ani w żaden inny sposób uszkadzać, gdyż może to spowodować
zmniejszenie wytrzymałości czynnościowej elementu.
4. Sprawdzić, czy gwoździe i narzędzia funkcjonują prawidłowo i są odpowiednio dopasowane przed założeniem.
5. Dopilnować, aby wszystkie elementy zostały prawidłowo złożone i odpowiednio zaryglowane.
6. Narzędzia kaniulowane należy sprawdzić przed użyciem, aby upewnić się, że kaniule są drożne. Poprzez kaniule należy przeprowadzić drut o odpowiedniej średnicy sprawdzając, czy łatwo się przesuwa.
7. Podczas wprowadzania dowolnego narzędzia lub implantu po drucie prowadzącym należy kontrolować położenie końcówki drutu za pomocą fluoroskopii, aby nie dopuścić do nieumyślnego wprowadzenia
drutu głębiej niż zamierzano. Ma to szczególne znaczenie wówczas, gdy oś drutu skierowana jest w stronę okolic stwarzających potencjalne niebezpieczeństwo, takich jak nasada kości.
8. Podczas usuwania śrub należy pamiętać o odwróceniu wiertła w celu zapobieżenia głębszemu wprowadzeniu śrub w stronę okolic stwarzających potencjalne niebezpieczeństwo.
9. Należy zachować ostrożność, aby uzyskać i utrzymać prawidłową repozycję złamania przez cały czas trwania zabiegu.
10. Przez cały czas trwania zabiegu należy unikać dystrakcji szczeliny złamania; nigdy nie należy zespalać złamań w dystrakcji, gdyż może to doprowadzić do opóźnionego zrostu kości lub wystąpienia zespołu
ciasnoty przedziałów powięziowych.
11. Pod kontrolą fluoroskopii należy sprawdzać, czy położenie prowadnika 3.2mm zapewnia odpowiedni odstęp wzdłuż kości udowej umożliwiający wprowadzenie szydła i rozwiertaka.
12. Jeśli prowadnik 3.2mm używany do otworzenia punktu wprowadzenia implantu jest uszkodzony lub zagięty, należy użyć nowego prowadnika do wprowadzenia proksymalnego rozwiertaka.
13. Końcówka wprowadzanego rozwiertaka powinna być ekranowana, aby uniknąć nieumyślnego wprowadzenia rozwiertaka głębiej niż zamierzano (należy zwrócić szczególną uwagę, aby nie wprowadzić
rozwiertaka na głębokość większą niż środkowa warstwa korowa).
14. Pod kontrolą fluoroskopii należy sprawdzić repozycję złamania oraz końcowe położenie prowadnika z oliwką, aby wykluczyć nieumyślne uszkodzenie dystalnej nasady kości udowej.
15. Położenie gwoździa i proksymalnej śruby należy wybrać po repozycji złamania lub utworzeniu osteotomii.
16. W zależności od położenia gwoździa i anatomicznej budowy kości, zaleca się skierowanie końcówki proksymalnej śruby w stronę krętarza mniejszego, aby w jak największym stopniu zminimalizować
uszkodzenia nasady kości.
17. Należy wybrać optymalny typ, rozmiar i pozycję gwoździ lub śrub w zależności od rodzaju złamania i budowy ciała pacjenta. W następstwie nieodpowiedniego umieszczenia gwoździa i śrub może dojść
do obluzowania, odkształcenia, pęknięcia lub złamania wyrobu lub kości.
18. Średnica wybranego gwoździa powinna być mniejsza od najwęższej części kanału szpikowego.
19. Wybierając długość gwoździa należy dopilnować, aby gwóźdź nie przechodził przez dystalną nasadę kości. Należy uwzględnić wybijanie w celu zamknięcia szczeliny złamania i/lub dynamizację.
W przypadku planowania wybijania lub dynamizacji należy rozważyć zastosowanie krótszego gwoździa.
20. W razie potrzeby należy progresywnie powiększyć kanał udowy przy użyciu elastycznego rozwiertaka w rozmiarze większym o przynajmniej 1.0mm od wybranej średnicy gwoździa. Zaleca się rozwiercanie
z przyrostami co 0.5mm.
21. Należy się upewnić, że używany rozwiertak kaniulowany jest zgodny z prowadnikiem 2.8mm z oliwką.
22. Elastyczny rozwiertak należy przesuwać stosując stały, umiarkowany nacisk. Nie należy wprowadzać rozwiertaka na siłę. Należy często wysuwać częściowo rozwiertak, aby usunąć zanieczyszczenia z kanału
szpikowego.
23. Końcówka rozwiertaka powinna być ekranowana pod kontrolą fluoroskopii, aby uniknąć nieumyślnego uszkodzenia dystalnej nasady kości udowej.
24. Po rozwierceniu należy sprawdzić prowadnik z oliwką pod kontrolą fluoroskopii. Jeśli prowadnik jest uszkodzony lub zagięty, do wprowadzenia gwoździa kaniulowanego należy użyć nowego prowadnika.
25. Zaleca się skontrolowanie wprowadzenia proksymalnej śruby do otworu gwoździa przez rękojeść celownika przed wprowadzeniem gwoździa do kości udowej.
26. Młotkiem należy zawsze posługiwać się delikatnie; podczas wbijania nigdy nie powinno być konieczne użycie siły. Chirurg ortopeda nigdy nie powinien kontynuować wbijania wówczas, gdy wprowadzanie
implantu nie postępuje. W takim przypadku należy przeanalizować sytuację i rozważyć dalsze rozwiercenie kanału szpikowego.
27. Wybór odpowiedniej długości śrub proksymalnych śrub ryglujących ma kluczowe znaczenie dla skutecznej i bezpiecznej stabilizacji. Długość śrub należy ustalić, używając specjalnych narzędzi opisanych
w technice operacyjnej.
28. Aby uniknąć błędnego dobrania długości proksymalnej śruby, jeśli prowadnik 3.2mm jest uszkodzony lub zagięty na skutek poprzedniego użycia, należy użyć nowego prowadnika.
29. Końcówka prowadnika 3.2mm i stożkowa końcówka wiertła nie powinny wystawać więcej niż 2–4mm poza przeciwległą warstwę korową. Należy zachować ostrożność, aby nie przebić nadmiernie tkanki
miękkiej i uniknąć możliwych urazów nerwowo-naczyniowych.
30. Aby uniknąć błędnego wybrania długości proksymalnej śruby, końcówka trokara musi przylegać płasko do kości, zaś wskaźnik rozmiaru musi przylegać płasko do trokara.
31. Po wykonaniu pomiarów długości proksymalnej śruby należy pamiętać o trzymaniu rękojeści celownika w tej samej pozycji: wszelkie poruszenia rękojeści celownika mogą skutkować nieodpowiednim
dopasowaniem wiertła i otworu.
32. Należy unikać zbyt mocnego dokręcania śruby, a łeb śruby powinien zaledwie dotykać warstwy korowej. Należy przerwać wprowadzanie w momencie napotkania oporu.
33. Aby uniknąć błędnego wybrania długości dystalnej śruby, dystalną prowadnicę ochraniającą tkanki miękkie należy prawidłowo ustawić, przylegającą płasko do kości.
34. Przed ostatecznym zaryglowaniem gwoździa należy ponownie sprawdzić repozycję złamania, prawidłowe ustawienie odłamów oraz długość nogi.
35. Aby uniknąć kostnienia heterotopicznego wokół głowicy gwoździa, zaleca się zastosowanie zaślepki.
36. Jeżeli rozwój kostniny jest powolny lub nie następuje, implant może w końcu ulec złamaniu na skutek zmęczenia metalu. Aby temu zapobiec, konieczne może być zastosowanie dodatkowych środków,
łącznie z dynamizacją w celu przyspieszenia rozwoju kostniny lub zmianą położenia implantu.
37. Implanty należy usunąć po odpowiednim zakończeniu leczenia.
38. Nie należy używać ekstraktorów śrub na siłę.
39. Aby zapobiec obracaniu się lub zbyt głębokiemu wprowadzeniu gwoździa, przed usunięciem śrub ryglujących należy wprowadzić adapter pobijaka.
93