avanos MIC Mode D'emploi page 47

Zgłębnik do żywienia żołądkowo-jelitowego (ang. Gastric-Jejunal, GJ) AVANOS* MIC
PL
ze złączami ENFit
Rys. 1
E
Instrukcja użycia
Tylko na receptę (Rx only): Zgodnie z prawem federalnym (USA) urządzenie może być sprzedawane tylko przez lub na
zlecenie lekarza.
Opis
Zgłębnik do żywienia żołądkowo-jelitowego (zgłębnik GJ) AVANOS* MIC* (rys. 1) umożliwia jednoczesne stosowanie
dekompresji/drenażu żołądka i podawanie żywienia dojelitowego do dystalnej części dwunastnicy lub proksymalnej części
jelita czczego.
Wskazania do stosowania
Zgłębnik do żywienia żołądkowo-jelitowego AVANOS* MIC* jest wskazany do stosowania u pacjentów, u których wchłania-
nie składników pokarmowych z żołądka nie jest wystarczające, u osób z problemami z motoryką jelit, niedrożnością wylotu
żołądka, ciężką postacią refluksu żołądkowo-przełykowego, z zagrożeniem zachłyśnięciem oraz u pacjentów, którzy
przeszli ezofagektomię lub gastrektomię.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazaniami do założenia zgłębnika GJ są między innymi:
• wstawka z jelita grubego,
• wodobrzusze,
• nadciśnienie wrotne,
• zapalenie otrzewnej,
• niewyrównana koagulopatia,
• brak pewności co do kierunku i długości przewodu gastrostomijnego (grubość ściany jamy brzusznej),
• brak przyczepności żołądka do ściany jamy brzusznej (tylko wymiana),
• brak określonej drogi gastrostomii (tylko wymiana),
• potwierdzone zakażenie wokół miejsca stomii (tylko wymiana),
• obecność wielu dróg przetokowych stomii (tylko wymiana).
Ostrzeżenie
Nie należy ponownie używać, ponownie przygotowywać do użycia ani ponownie sterylizować tego urządzenia
medycznego. Ponowne użycie, ponowne przygotowanie do użycia lub ponowna sterylizacja może 1) mieć
niekorzystny wpływ na znane właściwości zgodności biologicznej wyrobu; 2) naruszyć integralność wyrobu; 3)
spowodować, że wyrób nie będzie działał zgodnie z przeznaczeniem, a także 4) sprowadzić ryzyko skażenia i
spowodować przeniesienie chorób zakaźnych, które mogą skutkować urazem, chorobą lub zgonem pacjenta.
Powikłania
Przy stosowaniu dowolnego rodzaju zgłębnika do żywienia żołądkowo-jelitowego mogą wystąpić następujące powikłania:
• nudności, wymioty, wzdęcia brzucha lub biegunka;
• zachłyśnięcie;
• ból okołostomijny;
• ropień, zakażenie rany oraz pęknięcie skóry;
• martwica uciskowa;
• nadmierny rozwój tkanki ziarninowej;
• przeciek śródotrzewnowy;
• wrośnięcie wewnętrznego talerzyka zgłębnika gastrostomijnego;
• przeciek okołostomijny;
• uszkodzenie balonu lub przesunięcie zgłębnika;
• blokada zgłębnika;
• krwawienie i/lub owrzodzenie przewodu pokarmowego;
• niedrożność wylotu żołądka;
• niedrożność jelit lub gastropareza;
• skręt jelit i żołądka.
Procedura wprowadzenia zgłębnika żywieniowego może spowodować inne powikłania, na przykład uszkodzenie narządów
jamy brzusznej.
Umieszczanie
Zgłębnik GJ AVANOS* może być umieszczany w następujący sposób:
przezskórnie pod kontrolą fluoroskopową (radiologiczną),
przezskórnie pod kontrolą endoskopową,
przez wymianę założonego urządzenia z wykorzystaniem ustalonej drogi stomii.
Ostrzeżenie. Przed wstępnym wprowadzeniem zgłębnika należy przeprowadzić gastropeksję w celu
przymocowania żołądka do przedniej ściany jamy brzusznej, rozpoznanie miejsca wprowadzenia zgłębnika do
żywienia oraz rozszerzenie stomii w celu zapewnienia pacjentowi bezpieczeństwa i komfortu. Długość zgłębnika
powinna być wystarczająca do umieszczenia go na głębokość 10–15 cm za więzadłem Treitza.
Ostrzeżenie. Nie należy używać balonu ustalającego zgłębnika do żywienia jako urządzenia do gastropeksji.
Balon może pęknąć i nie uda się przymocować żołądka do przedniej ściany jamy brzusznej.
• Umieszczanie pod kontrolą endoskopową/radiologiczną
®
D
Jejunal
Przygotowanie zgłębnika
C
Ostrzeżenie. Należy sprawdzić integralność opakowania. Nie używać, jeśli opakowanie jest uszkodzone lub
jeśli naruszona została sterylna bariera.
1. Wybrać odpowiedni rozmiar zgłębnika GJ MIC*, wyjąć go z opakowania i sprawdzić pod kątem uszkodzeń.
2. Używając dołączonej do zestawu strzykawki z męskim złączem typu Luer, napełnić balon (rys. 1-E) wodą przez port do
B
napełniania balonu (rys. 1-A). Nie używać powietrza.
Jejunal
3. Zdjąć strzykawkę i sprawdzić szczelność balonu, delikatnie go ściskając. Wzrokowo sprawdzić, czy balon jest symetryczny.
Symetrię można poprawić, delikatnie przesuwając balon między palcami. Ponownie nałożyć strzykawkę i usunąć całą
wodę z balonu.
A
4. Sprawdzić zewnętrzną podpórkę ustalającą (rys. 1-D). Podpórka powinna przesuwać się wzdłuż zgłębnika z
umiarkowanym oporem.
5. Sprawdzić zgłębnik na całej długości pod kątem jakichkolwiek nieprawidłowości.
6. Używając strzykawki ze złączem ENFit®, przemyć wodą zarówno kanał żołądka (rys. 1-C), jak i kanał jelita czczego
(rys. 1-B) zgłębnika, aby sprawdzić jego drożność.
7. Posmarować końcówkę zgłębnika środkiem poślizgowym rozpuszczalnym w wodzie. Nie należy używać oleju
mineralnego. Nie należy używać wazeliny kosmetycznej.
8. Obficie posmarować kanał jelita czczego środkiem poślizgowym rozpuszczalnym w wodzie. Nie należy używać oleju
mineralnego. Nie należy używać wazeliny kosmetycznej.
Sugerowana procedura przygotowania miejsca wprowadzenia zgłębnika
1. Zastosować standardowe techniki radiologiczne lub endoskopowe do obrazowania i przygotowania zgłębnika GJ do
umieszczenia.
2. Sprawdzić, czy nie występują żadne nieprawidłowości, które mogłyby stanowić przeciwwskazanie do umieszczenia
zgłębnika i ułożyć pacjenta na plecach.
3. Wybrać miejsce do gastrostomii poza głównymi naczyniami, trzewiami i tkanką bliznowatą. Miejsce to znajduje się
zwykle w odległości jednej trzeciej od pępka do lewego łuku żebrowego w linii śródobojczykowej.
4. Przygotować i osłonić chustą chirurgiczną wybrane miejsce wprowadzenia zgłębnika zgodnie z protokołem
obowiązującym w placówce.
Przeprowadzanie gastropeksji
Ostrzeżenie: zaleca się wykonanie gastropeksji trzypunktowej w konfiguracji trójkąta, tak aby zapewnić
umocowanie ściany żołądka do przedniej ściany jamy brzusznej.
1. Zaznaczyć na skórze miejsce wprowadzenia zgłębnika. Określić wzorzec gastropeksji przez naniesienie na skórę trzech
znaków w konfiguracji trójkąta w jednakowych odległościach od miejsca wprowadzenia zgłębnika.
Przestroga. Należy zapewnić odpowiedni odstęp pomiędzy miejscem wprowadzenia zgłębnika a wzorcem
gastropeksji, aby zapobiec kolidowaniu spinacza w kształcie litery T z napełnionym balonem.
2. Nasączyć miejsca nakłucia 1% roztworem lidokainy i podać miejscowe znieczulenie skóry i otrzewnej.
3. Umieścić pierwszy spinacz w kształcie litery T i potwierdzić pozycję wewnątrzżołądkową. Powtórzyć procedurę, aż
wszystkie trzy spinacze w kształcie litery T zostaną umieszczone na wierzchołkach trójkąta.
4. Przymocować żołądek do przedniej ściany jamy brzusznej i dokończyć zabieg.
Wykonanie stomii pod kontrolą fluoroskopową (radiologiczną)
1. Wykonać otwór stomijny, gdy żołądek jest ciągle nadmuchany i przyciśnięty do ściany brzucha. Zlokalizować miejsce
nakłucia w centrum wzorca gastropeksji. Pod kontrolą fluoroskopową potwierdzić, że miejsce wprowadzenia znajduje się
nad dystalną częścią trzonu żołądka, poniżej łuku żebrowego i nad poprzecznicą.
Ostrzeżenie. Należy omijać tętnicę nadbrzuszną, która przechodzi na połączeniu przyśrodkowych dwóch
trzecich i bocznej jednej trzeciej mięśnia prostego brzucha.
Ostrzeżenie. Należy uważać, aby nie wprowadzić igły punkcyjnej zbyt głęboko i nie przebić tylnej ściany
żołądka, trzustki, lewej nerki, aorty ani śledziony.
2. Znieczulić miejsce wkłucia miejscowo, wstrzykując w powierzchnię otrzewnową 1% roztwór lidokainy.
3. Wprowadzić zgodną igłę wprowadzającą o rozmiarze 0,038 cala pośrodku wzorca gastropeksji do kanału żołądka, kierując
ją w stronę odźwiernika.
Uwaga. Przy wprowadzaniu zgłębnika GJ najlepszym kątem wprowadzenia jest kąt 45° w stosunku do powierzchni skóry.
4. Wykorzystać wizualizację fluoroskopową do potwierdzenia prawidłowego umieszczenia igły. Ponadto, dla ułatwienia
potwierdzenia, do nasadki igły można podłączyć napełnioną wodą strzykawkę i zaciągnąć powietrze z kanału
żołądkowego.
Uwaga. Po wypuszczeniu powietrza można wstrzyknąć środek cieniujący, aby uwidocznić fałdy żołądka i potwierdzić
pozycję.
5. Wsunąć prowadnik o rozmiarze maksymalnie 0,038 cala przez igłę do żołądka i zawinąć na dnie żołądka. Potwierdzić
pozycję.
6. Wycofać igłę wprowadzającą, pozostawiając prowadnik na miejscu, i zutylizować igłę zgodnie z protokołem
obowiązującym w placówce.
7. Wprowadzić zgodny, giętki cewnik o rozmiarze 0,038 cala po prowadniku i pod kontrolą fluoroskopową wprowadzić
prowadnik do antrum żołądka.
8. Przesuwać prowadnik i giętki cewnik do momentu, gdy koniec cewnika znajdzie się przy odźwierniku.
9. Przejść przez odźwiernik i wsunąć prowadnik oraz cewnik do dwunastnicy na głębokość 10–15 cm za więzadłem Treitza.
10. Wycofać cewnik, pozostawiając prowadnik na miejscu, i zutylizować cewnik zgodnie z protokołem obowiązującym w
placówce.
Wykonanie stomii pod kontrolą endoskopową
1. Wykonać otwór stomijny, gdy żołądek jest ciągle nadmuchany i przyciśnięty do ściany brzucha. Zlokalizować miejsce
nakłucia w centrum wzorca gastropeksji. Pod kontrolą endoskopową potwierdzić, że miejsce wprowadzenia znajduje się
nad dystalną częścią trzonu żołądka, poniżej łuku żebrowego i nad poprzecznicą.
Ostrzeżenie. Należy omijać tętnicę nadbrzuszną, która przechodzi na połączeniu przyśrodkowych dwóch
trzecich i bocznej jednej trzeciej mięśnia prostego brzucha.
Ostrzeżenie. Należy uważać, aby nie wprowadzić igły punkcyjnej zbyt głęboko i nie przebić tylnej ściany
żołądka, trzustki, lewej nerki, aorty ani śledziony.
2. Znieczulić miejsce wkłucia miejscowo, wstrzykując w powierzchnię otrzewnową 1% roztwór lidokainy.
3. Wprowadzić zgodną igłę wprowadzającą o rozmiarze 0,038 cala pośrodku wzorca gastropeksji do kanału żołądka, kierując
ją w stronę odźwiernika.
*
47