REMS SSG 110/45 Notice D'utilisation page 41

pol
np. REMS SSG 180 EE: termoregulator elektroniczny reguluje tempe-
raturę z tolerancją ±1°C, czyli dla ustawionej temperatury 210°C (tem-
peratura zgrzewania polietylenu) będzie ona oscylowała między 209°C
a 211°C.
2.4. Rozgrzewanie
Po właczeniu przewodu zasilającego do sieci rozpoczyna się rozgrze-
wanie. Zapalają się lampki kontrolne: czerwona-sieciowa (5) i zielona-
temperatury (6). Urządzenie rozgrzewa się około 10 minut. Po osiąg-
nięciu temperatury znamionowej wbudowany termoregulator wyłącza
zasilanie elementu grzejnego. Czerwona lampka kontrolna pali się nadal.
Zielona lampka kontrolna pulsuje wskazując naprzemienne załączanie
i wyłączanie zasilania. Po odczekaniu kolejnych 10 minut (wymóg normy
DVS 2207 cz. 1) można rozpocząć zgrzewanie.
2.5. Wybór temperatury zgrzewania
Temperatura zgrzewarki ustawiona jest wstępnie na wartość 210°C. Jest
to temperatura zgrzewania rur z polietylenu wysokociśnieniowego.
Zależnie od materiału rury, jak również od grubości jej ścianek może
okazać się konieczna zmiana temperatury zgrzewania. Należy tutaj uwz-
ględnić informacje producenta rur lub kształtek. Rys. 3 zawiera wykres
obrazujący zależność koniecznej temperatury od grubości ścianek rury.
Zasadą jest, że cieńsza ścianka wymaga wyższej temperatury (patrz
norma DVS 2207 cz. 1). Na wybór temperatury wpływają również czy-
nniki zewnętrzne (lato/zima). Dlatego zaleca się kontrolę temperatury
elementu grzejnego przy pomocy elektronicznego przyrządu do pomiaru
temperatury powierzchni. W razie konieczności zmienia się tempera-
turę zgrzewania przy pomocy pokrętła termoregulatora (7). Należy uwz-
ględnić fakt, że zgrzewarka może być użyta dopiero po 10 minutach od
osiągnięcia temperatury znamionowej.
3. Praca
3.1. Opis działania
Podczas zgrzewania doczołowego końcówki rur zostają wstępnie dopa-
sowane przez dociśnięcie do elementu grzejnego. Po dopasowaniu
następuje rozgrzanie końców rur do temperatury zgrzewania przy nie-
wielkim nacisku. Po odsunięciu elementu grzejnego następuje złączenie
rur pod ciśnieniem (rys. 4).
3.2. Przygotowanie do zgrzewania
Jeżeli pracuje się na wolnym powietrzu, należy zapewnić takie warunki
na miejscu pracy, by zgrzewane miejsce nie było narażone na działanie
czynników atmosferycznych. Podczas opadów lub przy silnym promie-
niowaniu słonecznym należy zgrzewane miejsce osłonić, w szczególnych
przypadkach ustawić nomiot. Aby uchronić miejsce zgrzewania przed
zbyt szybkim schłodzeniem przez przeciąg zaleca się zamknąć nie zgrze-
wane końce rur. Rury zniekształcone należy przed rozpoczęciem zgrze-
wania ostrożnie doprowadzić do prawidłowego kształtu przez lekkie
ogrzanie. Należy zgrzewać tylko rury z takiego samego materiału i o
identycznych grubościach ścianek.
3.3. Obróbka końców rur
Bezpośrednio przed zgrzewaniem należy rury obrobić. Zgrzewane rury
muszą być ucięte płasko i prostopadle do swych osi. Odcięcia dokonuje
się obcinakiem do rur REMS RAS (patrz 1.1). W razie konieczności
należy oczyścić łączone powierzchnie nożem lub skrobakiem. Plano-
wane powierzchnie nie mogą wykazywać szczelin większych niż podane
w tabeli na rys. 5. Przesunięcie osiowe obydwu rur nie może przekraczać
10% grubości ścianki. Obrobione powierzchnie nie mogą być już doty-
kane przed zgrzewaniem.
3.4. Tryb postępowania przy zgrzewaniu czołowym
Zgrzewanie czołowe polega rozgrzaniu powierzchni łączonych przy
pomocy elementu grzejnego do temperatury zgrzewania i - po usunięciu
elementu grzejnego - zgrzaniu powierzchni. Przed każdym zgrzewa-
niem należy skontrolować temperaturę w obszarze pracy. W szczególnych
przypadkach może okazać się konieczna zmiana temperatury, jak opi-
sano w punkcie 2.5. Należy również każdorazowo przed zgrzewaniem
oczyścić element grzejny przy pomocy nie strzępiącego się papieru lub
szmatki nasączonej spirytusem. Należy zwrócić szczególną uwagę, by
na elemencie grzejnym nie pozostały resztki tworzywa sztucznego.
Podczas czyszczenia należy uważać, by nie uszkodzić warstwy teflo-
nowej pokrywającej element grzejny.
Kolejne etapy zgrzewania przedstawia rys. 6
3.4.1. Dopasowanie
Podczas dopasowania zgrzewane końce rur są dociskane do elementu
grzejnego do momentu utworzenia się progów na obwodach rur. Ciśni-
enie dopasowania powinno wynosić 0,15N/mm
cz. 1).
Siłę dociskającą rury należy obliczyć, gdyż jej wartość zależy od gru-
bości ścianek rur przy zadanym ciśnieniu 0,15 N/mm
iloczynem ciśnienia dopasowania p oraz powierzchni przekroju rury A
(F=p · A). Oznacza to, że przy stałym ciśnieniu siła dociskająca jest
wprost proporcjomnalna do wielkości łączonych powierzchni. I tak, dla
rury Ø 110mm, PN 3,2 (s=3,5 mm) powierzchnia wynosi 1170 mm
daje ze wzoru żądaną wielkość siły docisku F=0,15 N/mm
mm 2 =175 N. Tabela na rys. 7 podaje wartości sił dla różnych rur. Przy
większych średnicach rur należy zastosować odpowiednią zgrzewarkę
z zaciskami mocującymi.
Dopasowanie uznaje się za zakończone, gdy na obwodach rur utworzą
się progi o wysokości nie mniejszej niż podana w drugiej kolumnie tabeli
z rys.8.
3.4.2. Rozgrzewanie
Podczas rozgrzewania oba końce rur dotykają elementu grzejnego, lecz
nie są dociskane. Czas rozgrzewania podany jest w trzeciej kolumnie
tabeli z rys. 8. Podczas rozgrzewania dostarczane ciepło doprowadza
końce rur do temperatury zgrzewania.
3.4.3. Dosuwanie
Po zakończeniu rozgrzewania należy odsunąć łączone powierzchnie
od elementu grzejnego, a jego samego odchylić. Następnie należy zbliżyć
obie powierzchnie do siebie w taki sposób, by w momencie zetknięcia
prędkość dosuwania zmalała do zera. Czas dosuwania nie może prze-
kroczyć wartości podanych w czwartej kolumnie tabeli z rys. 8, gdyż w
przeciwnym razie zgrzewane powierzchnie ostygną w niedopuszcz-
alnym stopniu.
3.4.4. Łączenie
Po zetknięciu się powierzchni należy równomiernie zwiększać siłę docisku,
aż do uzyskania żądanego ciśnienia łączenia wynoszącego 0,15 N/mm
Takie ciśnienie powinno być utrzymywane przez cały czas stygnięcia
(piąta koluma w tabeli z rys. 8). Wielkość siły odczytuje się z tabeli z rys.
7. Przy większych średnicach rur należy stosować odpowiednie oprzy-
rządowanie. Po dociśnięciu musi powstać na całym obwodzie złąc-
zonych rur podwójny próg. Jego wygląd może służyć za pierwszy wskaźnik
równomierności zgrzewu. Wielkość K progu (rys. 9) musi być na całym
obwodzie większa od zera, czyli próg powinien w każdym miejscu
wystawać ponad płaszczyznę rury.
Zgrzane miejsce pozostawić do ostygnięcia. Nie przyspieszać procesu
chłodzenia przy pomocy wody, strumienia zimnego powietrza itp. Infor-
macje dotyczące obciążalności można odczytać z danych producenta
rur i kształtek.
4. Konserwacja
Przed przeglądem lub naprawą wyjąć wtyczkę z gniazda sieciowego. Prace
te może wykonywać tylko fachowiec.
4.1. Konserwacja
Urządzenia REMS SSG nie wymagają konserwacji.
4.2. Przegląd
Warstwa teflonowa pokrywająca element grzejny powinna być przed
każdym zgrzewaniem przeczyszczona nie strzępiącym się papierem
lub szmatką nasączoną spirytusem. Należy zwrócić uwagę przede wszy-
stkim na usunięcie resztek tworzywa z elementu grzejnego. Należy to
robić ostrożnie, by używanymi narzędziami nie uszkodzić warstwy teflonu.
5. Diagnozowanie usterek
5.1. Usterka
Zgrzewarka doczołowa nie rozgrzewa się.
Przyczyna
Urządzenie nie podłączone do sieci.
•
Uszkodzony przewód zasilający.
•
Uszkodzone gniazdo sieciowe.
•
Uszkodzone urządzenie.
•
pol
2 (wg normy DVS 2207
2 . Wartość siły jest
2
, co
2 · 1170
2 .