Publicité
rowadzenie jej przez bloczek kierunkowy na głowicy
ramy (rys. 1b).
C. Zawieszenie bloczku kierunkowego lub systemu
bloczków na głowicy ramy (rys. 1c ).
W celu prawidłowego podwieszenia użytkownik musi
znać zarówno kierunek jak i wielkość siły działającej
na ramę. W tym celu wyznaczyliśmy dwa podstawo-
we tryby użycia:
Rama kotwiąca – lina podtrzymująca ładunek jest
zakończona (zakotwiczona) w systemie Vortex (rysun-
ki 1a i 1b).
Rama kierunkowa – lina nie jest zakończona w syste-
mie Vortex, ale jest przekierowywana przez bloczek
podwieszony w Vortexie (rys. 1c).
Rys. 1a: KONFIGURACJA: Trójnóg
SPOSÓB UŻYCIA: Rama ratownicza
Rys. 1b: KONFIGURACJA: Trójnóg sztalugowy (z
wciągarką montowaną na nodze)
SPOSÓB UŻYCIA: Rama ratownicza
Krok 2: Ustalić siłę przyłożoną
Znajomość sposobu użycia pomoże użytkownikowi w
ustaleniu siły przyłożonej (siły działającej na ramę).
Rama ratownicza
- Wielkość przyłożonej siły będzie równa masie
ładunku.
- Kierunek przyłożonej siły będzie przebiegać wzdłuż
liny ładunku w kierunku ładunku od ostatniego punktu
styku liny ładunku z ramą.
Rama kierunkowa
- Wielkość przyłożonej siły będzie równa masie
ładunku pomnożonej przez współczynnik obciążenia
układu bloczka kierunkowego / bloczka (siła wypad-
kowa).
- Kierunek przyłożonej siły będzie połową linii bieg-
nących do i z bloczka kierunkowego / bloczka (siła
wypadkowa).
Rys. 1c: KONFIGURACJA:
Trójnóg sztalugowy (z bloczkiem kierunkowym)
SPOSÓB UŻYCIA: Rama kierunkowa
18
Krok 3: Tendencja ruchu
Aby ustalić tendencję ruchu stóp i głowicy ramy
należy uwzględnić:
- stan bez ładunku (postawienie ramy przed założeni-
em obciążenia)
- planowane ruchy obciążenia
- przewidywalne nieprawidłowe użycie i potencjalne
nieplanowane zdarzenia
Poniższe schematy wskazują tendencje ruchów
głowicy i stóp ramy.
Rys. 3a: Pokazano trójnóg równonożny utrzymujący
system bloczka AZTEK. Przyłożona siła w tym przy-
kładzie jest wypadkową układu bloczka, który znaj-
duje się między ładunkiem a linią holowniczą (bliżej
ładunku). Ten sposób użycia to rama kierunkowa.
KONFIGURACJA: Trójnóg
SPOSÓB UŻYCIA: Rama kierunkowa
Rys. 3b: Gdy siła zostanie przyłożona do trójkąta
równonożnego, stopy będą miały tendencję ruchu na
zewnątrz, jak wskazują czerwone strzałki.
Temu ruchowi zwykle zapobiega się przez użycie
bloczków między stopami. Firma Rock Exotica zaleca
ustabilizowanie każdej pary stóp w celu uzyskania
maksymalnego bezpieczeństwa i stabilności.
WIDOK OD GÓRY
Rys. 3c: Należy zadbać, by linia ciągnąca znaj-
dowała się w pobliżu liny ładunku. Rama będzie mieć
tendencję ruchu w kierunku ciągnięcia, jeżeli lina
ciągnięta zostanie przedłużona do punktu, w którym
przyłożona siła (wypadkowa układu bloczka) zbliży się
do taśmy stabilizującej. WIDOK OD GÓRY
®
E X P E R T
(PL) POLSKI
19
KONFIGURACJA: Trójnóg sztalugowy (z wciągarką
montowaną na nodze)
SPOSÓB UŻYCIA: Rama ratownicza
Rys. 3d: Po przyłożeniu ładunku siła działająca
na ramę ratowniczą będzie miała tendencję do
obracania Vortexu do przodu w kierunku ładunku, jak
pokazują strzałki.
Przednie nogi trójnoga sztalugowego będą miały
tendencję do odsuwania się od siebie i do tyłu, a tylna
noga będzie miała tendencję do przesuwania się do
przodu.
Tylna noga trójnoga sztalugowego musi być odpowi-
ednio zabezpieczona, by kontrolować wszystkie siły
rozciągające, ściskające i ścinające.
KONFIGURACJA: Trójnóg sztalugowy (z bloczkiem
kierunkowym)
SPOSÓB UŻYCIA: Rama kierunkowa
Rys. 3e: Po przyłożeniu obciążenia siła działająca na
ramę kierunkową spowoduje tendencję ruchu do
tyłu. Przednie nogi trójnoga sztalugowego będą miały
tendencję do odsuwania się od siebie, a tylna noga
będzie miała tendencję do przesuwania się w tył.
20
Krok 4a: Zabezpieczanie stóp
Niezależnie od konfiguracji, stopy systemu Vortex
muszą być zabezpieczone, by kontrolować wszystkie
formy ruchu. Metody zabezpieczenia i podwieszania
muszą być odporne na wszystkie siły rozciągające,
ściskające i ścinające przenoszone na stopy za
pośrednictwem nóg i konstrukcji.
Stopy muszą być umieszczone i/lub przymocowane
do powierzchni, która będzie odporna na siły przy-
kładane do konstrukcji Vortex, takie jak stały grunt
lub wytrzymałe elementy konstrukcyjne. Stopy można
zabezpieczyć na wiele sposobów, w tym między
innymi można:
1. Połączyć nogi ze sobą używając niezależnych taśm
stabilizujących między każdą parą stóp.
2. Zaklinować lub wbić je w naturalne lub sztuczne
zagłębienie.
3. Przykręcić je do stałych powierzchni lub konstruk-
cji.
4. Przywiązać je do przedmiotów.
Krok 4b: Zabezpieczanie głowicy
Głowica ramy musi być zabezpieczona przed
tendencjami ruchu. Głowicę zwykle zabezpiecza się
kombinacją ściskania, naprężania nóg i napiętymi
odciągami.
W niektórych przypadkach siła działająca na odciąg
może przekroczyć siłę wywieraną przez ładunek.
Należy zadbać, by wszystkie użyte elementy były
odporne na siły przyłożone były zgodne z wymaganym
współczynnikiem bezpieczeństwa lub marginesem
bezpieczeństwa. Liczba i położenie odciągów zależy
od konfiguracji systemu Vortex i jego zamierzonej
funkcji.
W przypadku kroków 4a i 4b:
Elementy stabilizujące, wiązania i materiał odciągów
nie są dostarczane ze standardowym zestawem Vor-
tex. Firma Rock Exotica zaleca następujące kryteria
wyboru materiału na odciągi:
1. Lekkie
2. Bardzo wytrzymałe
3. O małej średnicy
4. Z bardzo niskim współczynnikiem wydłużania
21
U S E
O N L Y
Krok 5: Kąty odciągów
Kąt ułożenia odciągu i kąt przyłożonej siły są
kluczowymi czynnikami używanymi do ustalanie sił
działających na odciągi i system Vortex. Siły te można
dokładnie obliczyć; aby jednak użytkownik mógł szyb-
ko upewnić się, że siły znajdują się w dopuszczalnym
zakresie, należy zastosować następujące zasady
postępowania.
1. Kąt ułożenia odciągu nie może być mniejszy niż 30°,
najlepiej co najmniej 45°.
45°
2.Kąt ułożenia odciągu nie mniejszy niż zastosowany
kąt przyłożonej siły
Kąt ułożenia odciągu > Kąt przyłożonej siły
Jeśli pozwalają na to możliwości, kąt odciągu powi-
nien być większy niż 45°. W niektórych sytuacjach
może to być niemożliwe. Jednak pod żadnym pozo-
rem kąt odciągu nie może być mniejszy niż 30°. Jeśli
te zasady zostaną spełnione, wielkość siły na odciągu
nie przekroczy wielkości siły przyłożonej.
W niektórych konfiguracjach może być wiele odcią-
gów wspierających system Vortex. Ważne jest, by
użytkownik prawidłowo zidentyfikował linę odciągu,
która będzie odporna na tendencję ruchu Vortexu. To
jest linia odciągu (lub płaszczyzna cięgna, jeśli używa
się wielu lin odciągów), która musi spełniać zasady
kąta odciągu, opisane w tej części.
Pozycjonowanie elementów opisanych w tej części
może być odniesione do kąta płaszczyzny odciągu, a
nie do pojedynczego odciągu, i do płaszczyzny ramy,
niż do pojedynczej nogi ramy (zob. rys. 5c i 5d ).
Rys. 5a
Kąty odciągów i trojnóg ratowniczy
Kąt utworzony między przyłożoną siłą (układ bloczków
AZTEK) i Gin Pole określa się jako kąt przyłożonej siły.
Kąt odciągu jest bezpośrednio przeciwny kątowi siły
przyłożonej i jest to kąt utworzony między Gin Pole a
liną odciągu.
WIDOK Z BOKU
A. TYLNE LINY ODCIĄGÓW
B. KĄT ODCIĄGU
- Nie mniej niż 30°
- Nie mniej niż zastosowany kąt przyłożonej siły.
C. KĄT PRZYŁOŻONEJ SIŁY
KONFIGURACJA: Gin Pole
SPOSÓB UŻYCIA: Rama ratownicza
22
Rys. 5b: Kąty odciągów na ramie kierunkowej
W przypadku tej ramy kierunkowej, kąt utworzony
między przyłożoną siłą i Gin Pole jest nazywany kątem
siły przyłożonej. Kąt odciągu jest bezpośrednio prze-
ciwny kątowi siły przyłożonej i jest to kąt utworzony
między Gin Pole a liną odciągu.
KONFIGURACJA: Gin Pole
SPOSÓB UŻYCIA: Rama kierunkowa
ARIZONA VORTEX
USER'S GUIDE
30°
VORTEX USER MANUAL – 61
Publicité
