Gazzini 10030302 Mode D'emploi page 45

Do różnych rodzajów pojazdów dostępne są dedykowane adaptery
kablowe, zapewniające wyjątkowo łatwe połączenie elektryczne.
Adaptery kablowe posiadają z jednej strony wtyczkę kompaktową, która
pasuje do złącza wtykowego oryginalnej wiązki kablowej, zaś z drugiej
strony przyłącza niezbędne do podłączenia kierunkowskazu. W związku z tym nie
są potrzebne żadne dalsze materiały zapewniające połączenie elektryczne.
Bezwzględnie zwrócić uwagę na prawidłowe, zabezpieczające przed zwarciem
podłączenie przewodów. Uważać przy tym, aby nie pomylić plusa i minusa
wzgl. migacza lewej i prawej strony. Pod żadnym pozorem do podłączenia
nie stosować zacisków główkowych. Po podłączeniu kabli należy przed
rozpoczęciem jazdy sprawdzić prawidłowe działanie instalacji elektrycznej.
Częstotliwość pulsowania kierunkowskazów (prędkość) jest zdefiniowana
w zakresie 90 +/- 30 taktów na minutę. Oznacza to, że kierunkowskazy muszą się
zaświecić od 60 do 120 razy na minutę.
Jeżeli kierunkowskazy zostaną zamontowane przy niższej łącznej mocy
niż oryginalna, z reguły występuje zbyt szybkie taktowanie pulsowania
lub kierunkowskaz świeci światłem ciągłym. Prawidłowe taktowanie
pulsowania należy ustawić za pomocą odpowiedniego przekaźnika lub
oporników (symulacja brakującej mocy).
Wśród akcesoriów dostępne są różne uniwersalne przekaźniki, a także
dopasowane do danego pojazdu przekaźniki i oporniki w różnych rozmiarach.
Użycie oporników zaleca się przede wszystkim wówczas, gdy w pojeździe
znajduje się kombinowana jednostka przekaźników, której nie można
wymienić (przeważnie istnieją wtedy więcej niż trzy przyłącza kablowe)
lub jeżeli kierunkowskaz ma być sterowany poprzez komputer pokładowy
motocykla. Oporniki należy montować w prawym lub lewym obwodzie
kierunkowskazu w układzie równoległym. Można je umieścić bezpośrednio
przed kierunkowskazem lub w innym miejscu prawego lub lewego obwodu
kierunkowskazu (z przodu lub z tyłu).
Wymagany opór można określić według następującej formuły:
Wymagany opór R (w omach) jest równy napięciu instalacji elektrycznej
pojazdu do kwadratu (6/12 woltów) podzielonemu przez różnicę watów
starego kierunkowskazu w stosunku do nowego. Oryginalną liczbę watów
88
można sprawdzić na oryginalnej żarówce, w podręczniku warsztatowym lub
(w niektórych przypadkach) na osłonie kierunkowskazu.
Przykład:
Kierunkowskaz oryginalny: 21 W
Kierunkowskaz zamiennik: 1,7 W
Różnica mocy: 19,3 W
Napięcie pokładowe do kwadratu podzielone przez różnicę mocy wyrażonej
w watach = wymagany opór
²
12
= 7,46
19,3
Potrzebny jest opornik o wartości 7,5 oma (nieobjęty dostawą).
Oporniki są dostępne z częściowym okablowaniem ułatwiającym montaż,
nieprawidłowe podłączenie jest niemożliwe.
W przypadku uniwersalnych przekaźników kierunkowskazów należy zwrócić
uwagę na zakres obciążeń, w którym mają być one stosowane oraz na to,
czy pojazd wyposażono w jedną czy też w dwie kontrolki kierunkowskazów.
W przypadku jednej wspólnej kontrolki kierunkowskazów dla prawego i lewego
obwodu kierunkowskazu lub instalacji świateł awaryjnych lub akustycznej
kontroli migania prostsza może okazać się praca z rezystorami.
OSTROŻNIE!
Niebezpieczeństwo wypadku!
Należy bezwzględnie zwrócić uwagę na to, że w razie użycia
elektronicznych przekaźników kierunkowskazów awaria
jednego z kierunkowskazów nie będzie sygnalizowana przez
kontrolkę, a niesprawny kierunkowskaz stanowi ryzyko
wypadku.
Dlatego też należy regularnie kontrolować sprawność instalacji
kierunkowskazów przed rozpoczęciem jazdy.
89