Publicité
Les langues disponibles
Les langues disponibles
Grawitacyjny system rozprowadzenia gorącego powietrza
W przypadku gdy chcemy ogrzać powierzchnię nie większą niż pomieszczenie, w którym znajduje się
kominek i pokoje sąsiadujące należy wybrać układ grawitacyjny. W tym wypadku gorące powietrze
będzie przemieszczało się ku górze do komory w przewodach grzewczych na zasadzie tzw. wyporu
termicznego. W przypadku zastosowania tego systemu należy pamiętać o dobrze izolowanych
i w miarę krótkich (do 3 metrów) przewodach rozprowadzających. Jednocześnie ciepłego powietrza
nie można rozprowadzić do zbyt wielu pomieszczeń. W przypadku odległości powyżej 3 metrów od
czopucha gorące powietrze nie jest w stanie pokonać oporów przepływu i nie dochodzi do wylotów
lub jego prędkość jest za mała, w związku z czym przepływ grawitacyjny jest niewystarczający.
zaletą tego układu są stosunkowo niewielkie nakłady finansowe, jakie należy ponieść na jego
zamontowanie. Wada -występująca wysoka temperatura, która przy braku właściwej filtracji może po-
wodować bardzo niekorzystne dla zdrowia zjawisko przypalania (pirolizy) kurzu, z tego też względu
system ten jest coraz rzadziej stosowany i nie zalecany.
Wymuszony system rozprowadzenia gorącego powietrza
system wymuszony wymaga zainstalowania aparatu nawiewnego -turbiny, która zasysa gorące
powietrze ogrzane przez wkład kominkowy i tłoczy je do wszystkich odnóg systemu. dlatego w tym
przypadku stosuje się rurę łączącą czopuch wkładu z aparatem nawiewnym o możliwie maksymal-
nym przekroju i jednocześnie minimalnej długość.
do instalacji systemu dGp wymagane są:
• kanały, rury, przejścia, redukcje, skrzynki rozdzielcze, filtry, wszystko zazwyczaj wykonane z blachy
ocynkowanej;
• kratki kominkowe lub anemostaty;
• przewody elastyczne izolowane charakteryzujące się odpornością minimalną do 250°C (całkowicie
niepalne);
• aparat nawiewny, np. turbina.
Wszystkie z powyżej wskazanych elementów znajdą państwo w naszej ofercie.
instalacja systemu dGp powinna być powierzona wyspecjalizowanej firmie, która prawidłowo zapro-
jektuje system podłączeń i rozłożenie poszczególnych elementów. przed przystąpieniem do montażu
wkładu kominkowego i systemu dGp należy sprawdzić zapotrzebowanie na ciepło dla powierzchni,
którą chcemy ogrzać oraz wymagany do tego celu osprzęt.
niewątpliwie systemy wymuszone dają większe możliwości niż systemy grawitacyjne.
Wadą ich jest natomiast bardziej skomplikowany system montażu oraz koszty związane z eksploata-
cją, czyli poborem prądu przez turbinę. Wydatki te rekompensują jednak oszczędności, jakie można
odczuć w rachunku za ogrzewanie budynku.
Pamiętaj: kominek jest najbardziej wydajny wtedy, gdy ma zapewniony dopływ odpowiedniej ilo-
ści powietrza, w szczególności z zewnątrz. dlatego przy zakupie warto go od razu wyposażyć
w dolot świeżego powietrza z zewnątrz oraz mikroprocesorowy sterownik kominka. dzięki zamon-
towaniu tych dodatków, kominek nie zabiera powietrza z wnętrza budynku oraz pozwala
na ekonomiczne spalanie drewna (oszczędność nawet do 30% w ciągu sezonu grzewczego).
5. Uruchomienie i eksploatacja wkładu kominkowego
5.1. Uwagi ogólne
Wkład kominkowy przeznaczony jest do opalania drewnem o zawartości wilgotności do 20% oraz
brykietami z węgla brunatnego. stosowanie węgla, koksu, produktów węglopochodnych, tworzyw
sztucznych, śmieci, szmat i innych substancji palnych jest niedozwolone.
Warunkowo dopuszcza się spalanie atestowanych brykietów drzewnych, wykonanych z trocin lub
peletu, ale jedynie w małych ilościach.
praktyczna ocena wilgotności stosowanego opału drewna jest następująca. drewno, które ma po-
siadać zawartość wilgoci w granicach 18-20%, musi być sezonowane przez okres 18-24 miesięcy lub
zostać oddane procesowi suszenia w suszarniach. Wraz z redukcją wilgotności drewna, wzrasta
8
Publicité
