Publicité
Les langues disponibles
Les langues disponibles
PL
napełniania, odzyskiwania lub opróżniania układu; Sprawdzenie ciągłości połączenia uziemiającego.
9. Naprawy elementów uszczelnionych
W przypadku naprawy elementów uszczelnionych przed zdjęciem szczelnych pokryw itp. urządzenie, na którym
wykonywane są prace, powinno być odłączone od źródła zasilania elektrycznego. Jeśli utrzymanie zasilania
elektrycznego w czasie prac jest konieczne, należy zapewnić stałe wykrywanie utraty szczelności w najbardziej
krytycznym punkcie w celu ostrzegania o potencjalnym niebezpieczeństwie.
Zwrócić szczególną uwagę na poniższe kwestie, aby zagwarantować takie działanie elementów elektrycznych,
aby obudowa elektryczna nie uległa zmianie w sposób wpływający negatywnie na poziom bezpieczeństwa.
Obejmuje to uszkodzenie kabli, nadmierną liczbę połączeń, wykonanie zacisków niezgodnie z oryginalną
specyfikacją, uszkodzenia uszczelek, nieprawidłowy montaż dławików kablowych itp.
Zadbać o prawidłowe zamocowanie urządzenia.
Upewnić się, że stan uszczelek lub materiałów uszczelniających nie uległ pogorszeniu w stopniu
uniemożliwiającym spełnianie swojego zadania polegającego na blokowaniu dostępu do środowisk zagrożonych
wybuchem. Części zamienne muszą być zgodne ze specyfikacją producenta.
UWAGA! Stosowanie uszczelniacza silikonowego może zmniejszać skuteczność działania niektórych
typów urządzeń wykrywających nieszczelności. Elementy iskrobezpieczne nie muszą być izolowane przed
przystąpieniem do pracy.
10. Naprawa elementów iskrobezpiecznych
Nie stosować stałego obciążenia indukcyjnego ani pojemnościowego na obwodzie bez upewnienia się, że
nie dojdzie do przekroczenia napięcia lub natężenia prądu dla wykorzystywanego urządzenia. Elementy
iskrobezpieczne to jedyne elementy względem których można wykonywać prace w środowisku zagrożonym
wybuchem. Aparatura testowa powinna być prawidłowo skalibrowana. Wymieniać elementy wyłącznie
na odpowiednie elementy z oferty producenta. Używanie innych elementów może doprowadzić do zapłonu
czynnika chłodniczego wskutek wycieku.
11. Okablowanie
Sprawdzić, czy kable nie są narażone na zużycie, korozję, nadmierne naprężenie, drgania, kontakt z ostrymi
krawędziami lub inne niekorzystne czynniki środowiskowe. Kontrola powinna obejmować również skutki
zużycia lub stałych wibracji z takich źródeł jak sprężarki czy wentylatory.
12. Wykrywanie palnych czynników chłodniczych
W żadnym wypadku do wykrywania wycieku czynnika chłodniczego nie wolno używać potencjalnych źródeł
zapłonu. Nie stosować także palnika halogenowego (ani żadnego detektora z nieosłoniętym płomieniem).
13. Metody wykrywania nieszczelności
Poniższe metody wykrywania nieszczelności uznaje się za dopuszczalne dla układów zawierających palne
czynniki chłodnicze.
Do wykrywania palnych czynników chłodniczych należy stosować elektroniczne detektory nieszczelności.
Ich czułość może być jednak niewystarczająca lub konieczna może być ponowna kalibracja (urządzenia do
wykrywania należy kalibrować w miejscu pozbawionym czynnika chłodniczego). Upewnić się, że detektor
nie stanowi potencjalnego źródła zapłonu i jest odpowiedni do danego czynnika chłodniczego. Urządzenie
do wykrywania nieszczelności należy ustawić na procencie dolnej granicy zapalności danego czynnika
chłodniczego, skalibrować na używanym czynniku chłodniczym oraz potwierdzić odpowiedni procent gazu (25%
maksimum).
Ciecze stosowane do wykrywania nieszczelności nadają się do użycia w przypadku większości czynników
chłodniczych. Należy jednak unikać używania detergentów zawierających chlor, ponieważ substancja ta może
57
Publicité
